De ietwat geplaagde filmmaker Boy Talma (53) wil nog één keer een film maken, maar dan wel in de ultieme vorm van de filmmusical, waarin beeld, muziek en dans allemaal samenkomen. Het moet gaan over de mythologische figuur Sisyphus, die als gevolg van promiscue gedrag gedoemd is tot eeuwige zinloosheid. Een echt script voor de film lijkt Boy niet te hebben, maar dat is niet erg, want zijn eigen leven is vol genoeg voor een eigen en persoonlijke variant. De vrouwen in zijn leven, zijn al dan niet erkende kinderen, zijn collega’s uit de film, zijn stad Den Bosch, zijn eigen fantasie; alles loopt door elkaar in dit eerbetoon aan de verbeelding, dat zich in limbo lijkt af te spelen. Want zonder verbeelding is het leven eigenlijk niet waard geleefd te worden.

Een film-met-zang-en-dans over verdriet, en over hoe het leven op de grens van de verbeelding dat verdriet draaglijk maakt. Een on-traditionele film als een aanstekelijke reis waar de toeschouwer op emotioneel niveau in mee wil gaan.